Jongeren

Verdrietig zijn als een van je ouders kanker heeft is logisch. Misschien is je vader of moeder hartstikke ziek, is de stemming thuis veranderd of voel je dat je ouders verdrietig zijn. Of misschien ziet je ouder er best goed uit maar heb je zo je twijfels. Het helpt als je erover praat, vlogt, schrijft of rapt.

Het kan zijn dat je het moeilijk vindt om je gevoelens met je ouders te delen. Die hebben immers al genoeg aan hun hoofd. En dus zul je hen automatisch beschermen. Maar veel ouders vinden het fijn om te weten wat er in het hoofd van hun kinderen omgaat. Blijf je het moeilijk vinden? Zoek dan een vertrouwd iemand. Je mentor bijvoorbeeld, een oom of tante, of je beste vriend of vriendin.

Het is helemaal niet erg om je kop in het zand te steken, als je ‘m er af en toe maar uithaalt.  Drank en drugs maken het alleen maar erger, even voel je niets, daarna komen alle gevoelens in alle hevigheid terug. Misschien helpt kickboksen, of een andere activiteit.

Bang dat je vader of moeder nog zieker wordt. Bang dat de kanker terugkomt. Bang dat je zelf kanker krijgt. Bang dat je vader of moeder doodgaat. Lukt het thuis niet om je angsten te bespreken, vraag dan een gesprek aan met de behandelend arts van je vader of moeder of maak een afspraak met de huisarts. Soms zijn je angsten gebaseerd op iets dat echt niet klopt!

Yannik: “Omdat ik op mijn moeder lijk, was ik bang dat ik het ook zou krijgen. Toen mijn moeder dat hoorde heeft ze mij meteen naar de huisarts gestuurd.”

Misschien ben je boos op de kanker, op het feit dat het nou juist jouw vader of moeder moet zijn, omdat het thuis niet zo leuk meer is of omdat je jezelf niet meer kunt zijn. Zoek naar manieren om met die boosheid om te gaan. Hardlopen, voetballen, muziek maken, een songtekst schrijven, met je vrienden praten, maken dat je het aankunt.

Jongeren die een vader of moeder met kanker hebben, hebben vaak een kort lontje. Vooral als er over kanker wordt gescholden gaan ze uit hun dak. Begrijpelijk maar niet altijd even handig. Voordat je het weet ben jij degene die de klappen oploopt. Niet doen dus.

Heb je het gevoel er niet uit te komen? Zou je jezelf het liefst iets aandoen? Houd deze gedachten niet voor je. Bedenk dat je niet de enige bent die af en toe zo denkt. Laat je niet beïnvloeden door ideeën en verhalen van anderen, maar zoek hulp.

Het kan zijn dat je je schuldig voelt. Moet je niet thuisblijven in plaats van naar je vrienden of vriendinnen te gaan? Stel dat er iets gebeurt? Maar het leven gaat door, óók als je vader of moeder kanker heeft. Praat er met je ouders over en zorg dat je mobiel bereikbaar bent. Dan kun je in geval van nood naar huis.

Voel jij, sinds je vader of moeder kanker heeft, allerlei knobbels en pijntjes? Ga naar de huisarts, maar probeer ook vertrouwen te houden. Tel tot tien en raak niet in paniek. Lang niet iedereen krijgt kanker en zeker niet als je jong bent.

Dat is natuurlijk ontzettend belangrijk. Kan je verjaardagsfeest niet doorgaan? Volgende maand misschien wel. Kunnen jullie niet op vakantie? De volgende vakantie wordt gewoon super!